***

მეტი ფიქრის თავი აღარა მაქვს.
დღესღა მივხვდი, რომ იქ ვცხოვრობ, სადაც ოთხი ათასზე მეტი წელია განუწყვეტლივ მიირთმევენ ადამიანის ხორცს. უმცროსი და იმ დროს დაიღუპა, როდესაც ოჯახის საქმეებს ძმა უძღვებოდა. გამორიცხული არაა, რომ მან დის ხორცი სადილში შეაპარა და ჩუმად გვაჭამა.
გამორიცხული არაა, რომ მე უნებლიეთ ვჭამე უმცროსი დის ხორცის რამდენიმე ნაჭერი, ახლა კი ჩემი ჯერიც დადგა . . .
მე, რომელსაც ოთხი ათასი წელია კაციჭამია მქვია, აქამდე არ ვიცოდი, მაგრამ ახლა მივხვდი, რა ძნელია ჭეშმარიტი ადამიანის პოვნა!